Stacjonarne, zamknięte leczenie alkoholizmu to zwykle najlepszy pomysł dla osób, które od dłuższego czasu nie potrafią poradzić sobie z uzależnieniem. Ze względu na nikłe szanse powodzenia leczenia przymusowego, częściej podejmuje się przemyślanych prób wyjścia z nałogu. Co prawda, istnieją takie ośrodki, jak NZOZ Medox Warszawa, które w przeciwieństwie do placówek publicznych, przyjmują nawet osoby będące pod wpływem alkoholu, to jednak dla zwiększenia szans na wyleczenie, zdecydowanie zaleca się, by decyzja o odwyku podejmowana była świadomie przez samego alkoholika. Terapia uzależnień w dużej mierze opiera się bowiem na chęci zmiany i skrupulatnym dążeniu do trzeźwości.
Jak dostać się do ośrodka odwykowego?
Podstawą przyjęcia do ośrodka odwykowego jest zwykle skierowanie lekarskie, aczkolwiek placówki prywatne przyjmują także tych, którzy samodzielnie decydują się na podjęcie leczenia. W takim przypadku konieczne jest wypełnienie stosownego formularza oraz uiszczenie ustalonej odgórnie opłaty. Chcąc podjąć leczenie odwykowe w trybie stacjonarnym, należy również poznać i zaakceptować regulamin obowiązujący w danej klinice terapeutycznej.
Co zabrać ze sobą na odwyk?
Większość ośrodków odwykowych wymaga, aby pacjenci rozpoczynający leczenie byli zaopatrzeni w podstawowe przybory toaletowe, jak np. szczoteczka do zębów czy szczotka do włosów, a także najważniejsze środki kosmetyczne. Konieczne są również odpowiednie ubrania, czyli luźna, wygodna odzież dresowa i lekkie obuwie sportowe. Jeżeli pacjent posiada takie papiery, to zaleca się, aby dostarczył ośrodkowi historię swojej choroby i leczenia, wyniki przeprowadzanych dotychczas badań oraz wszelką dokumentację związaną z jego stanem zdrowia.
Jak wygląda odwyk?
Początek pobytu w ośrodku odwykowym zależny jest od stanu konkretnego pacjenta. Jeżeli jest to wymagane, najpierw przechodzi detoks, czyli oczyszczenie organizmu z alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych. Dopiero po odtruciu zaczyna się właściwa terapia. Wymaga ona postawienia szczegółowej diagnozy, która nie tylko dokładnie określa stan psychiczny pacjenta, ale również pozwala ustalić, jaki rodzaj terapii będzie najlepszy dla jego skutecznego wyleczenia. Często terapia indywidualna łączona jest z grupową. Może się też okazać, że poza samą terapią, niezbędna będzie rehabilitacja lub fizjoterapia. Uzupełnieniem działań terapeutycznych jest także psychoedukacja, która pozwala choremu lepiej poznać jego problem i posiąść podstawowe informacje na temat wszelkich aspektów związanych z jego leczeniem.
